… მე 90-იანელი ვარ. შენც, შენც, შენც, შენც და შენც. თუ პურის რიგში არ მდგარხარ და კერასინკის ჭვარტლით არ გაშავებულხარ, რაა მამული?!

ჩემი, ჩვენი მამულის 90-იანებმა რომ უშრეტი, ამოუწურავი თემა დაუტოვა ქართულ კულტურასა და ხელოვნებას, ჩვემთვის უკვე ეჭვგარეშეა. თუმცა, საიდან დაინახავ და საიდან დაანახებ ამ ყველაფერს, ამაშია საქმე. ბევრის ვერ დავინახე, მიუხედავად იმისა, რომ ეცადნენ, მაგრამ ის, რაც გუშინ ვნახე და ვიგრძენი, ჩემი დაბრუნება იყო და მთელი ღამე იქ დავბორიალობდი – ბორდოსფერი მანტო მეცვა (დიდი რომ მქონდა) და სითბოსთვის ბებიაჩემმა შიგნით რაღაც რომ გამოაკერა; ცისფერი ჩექმა – შესაკრავი რომ გაუფუჭდა და სამი დღე რომ ვიტირე. მერე, დედაჩემმა სკრეპი მოაბა და მრცხვენოდა, იმ ფეხს შიგნით ვდგამდი. თერთმეტის ნახევარზე შუქი მოდიოდა, მაგრამ ხშირად უბნის აღფრთოვანებული ააააააააა მომენტალურად ოოოოო – თი იცვლებოდა. ლამპის შუშას ქაღალდი ჰქონდა ჩამოცმული – თვალები არ მტკენოდა და სკოლაში თითო ნაჭერი შეშა მოგვქონდა. სკოლის პედაგოგ ქალთა უმრავლესობა მდედრულად ზვიადისტი იყო. გარჩევები სამასწავლებლოში. წლები გადიოდა და საღამოს 6 საათის შემდეგ, გარეთ რა ხდებოდა არ ვიცოდი. ჩემი სკოლელი მოიტაცეს და დააბრუნეს. მეორეც მოიტაცეს და ის დარჩა. მოტაცებები კლასიკა იყო. ამის გარეშე, სიტუაცია – ნოლი! მახსოვს, ერთხელ ტელევიზიით კადრებიც გავიდა, როგორ ჩატენეს ნოლშესტში გაჩერებაზე მდგომი გოგოშკა და ჰერიიი… ჩემი უფროსი დეიდაშვილები ფეხებს მაბრეცინებდნენ, მოდაშიაო და დედაჩემი მკლავდა

“გრძელი ნათელი დღეები” ვნახე გუშინ. კიდევ უნდა ვნახო. თუ რამე დამეჯერება, ასეთი ნამდვილი, არანაყალბევი ქართული “90-იანური” ფილმი მე არ მინახავს. ჩვენზეა ფილმი…. სკოლის მერე, ვინმესთან შეყრილი საგოგოეთი, პიანინოს გრიალი და მრავალხმაში სიმღერა, მოფრიალებული ფანჯრები. უბნის საეჭვო, ძალიან საეჭვო და “ისე რა” ტიპები. გაღიზიანებული მშობლები… ცისფერი კაფელი, სიშავეშეპარული პარკეტი. ურთიერთობები, რომლებიც აღარ გვაქვს… დაბღვერილი მოზარდები, უხასიათობა, საოცარი გასართობები…

გრძელი ნათელი დღეები – საუბრები ფილმზე

საოცარი, მართლა საოცარი ქორწილის სცენები… და ცეკვა. ფანტასტიურად მუშაობს კამერა, საოცრად! ცეკვის ეპიზოდმა მთლიანად შიგნით შემითრია და შალახოს ტაშტააშ-ტააშს ამაყოლა…. და აესე, მარტივად – არ გინდა ფილმი დამთავრდეს.

და ფილმის ერთ-ერთი მთავარი გმირი  - ეკა (ლიკა ბაბლუანი) – საოცარი ბავშვი, ხარივით დიდი და ულამაზესი თვალებით, პატიმარი მამით, “დიდი გოგო” დითა და ყველაფრით დაღლილი დედით. გოგო, რომელმაც მთელ სამყაროს აპატია არსებობა. აპატია საკუთარ თავს, პურის რიგის გავეშებულ ბრბოს, უბნელ ბიჭბუჭობას, მამას, საუკეთესო მეგობარს და დამპალ ქვეყანას. ჩვენსავით უხასიათო, მაგრამ ძლიერი, იმიტომ, რომ სხვანაირად არ შეიძლებოდა.

მე 90-იანელი ვარ. ახლა, წვიმაში აღარ დავრბივარ, სკოლიდან აღარ ვიპარები, გაკვეთილზე არ ვმაიმუნობ, შეშის ფეჩის შუქზე აღარ ვკითხულობ. აღარც შეყვარებულთან ერთად დავიპარები ტალახიან ქუჩებში და მერე დედაჩემს აღარ ვატყუებ. “ბუხანკა” პურის “გარბუშკაც” წლებია არ გამიღრღნია. სკოლის მერე აღარ დავეღეტები უმიზნოდ…

ჰოდა, თუ რამე დამეჯერება, წადით და ეს ფილმი ნახეთ… ჩვენ 90-იანელები ვართ.

23 სექტემბერს ქვეყნის მთავარი ლიტერატურული პრემია “საბა”-ს დაჯილდოების ცერემონიალი გაიმართა რუსთაველის თეატრში.  2013 წლის “საბას” ჟიურის წევრების რაოდენობა წელს 5-ის ნაცვლად 4 იყო. როგორც დაჯილდოების წამყვანმა ცერემონიალის დასაწყისში აღნიშნა, ერთმა წევრმა ჟიური აზრთა შეუთავსებლობის გამო დატოვა. საბოლოოდ ჟიურის შემადგენლობაში იყვნენ: -

• გივი შაჰნაზარი
• მანანა ღარიბაშვილი
• ქეთი ქანთარია
• პაატა შამუგია

მათი გადაწყვეტილებით ლიტერატურული პრემია შემდეგნაირად გადანაწილდა:

• წლის საუკეთესო დებიუტი: მარინა ელბაქიძე – “გაცვლა” (გამომცემლობა “დიოგენე”)
• წლის საუკეთესო კრიტიკა: ელგუჯა თავბერიძე, “კოლიმგრაფი” (საგამომცემლო ცენტრი)
• წლის საუკეთესო ქართული თარგმანი: უილიამ ფოლკნერის “დროშები მტვერში”, მთარგმნელი ზაზა ჭილაძე (გამომცემლობა “დიოგენე”)
• წლის საუკეთესო პიესა: ალექს ჩიღვინაძე “ქალაქის მერის ცოლის საყვარელი” (გამომცემლობა “სიესტა”)
• წლის საუკეთესო ესეისტიკა და დოკუმენტური პროზა: გიორგი მაისურაძე წიგნისთვის “დაკარგული კოტექსტები” (ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა)
• წლის საუკეთესო პროზაული კრებული: ირაკლი სამსონაძე “შემკრთალი ქუჩა” ( გამომცემლობა “ინტელექტი”)
• წლის საუკეთესო პოეტური კრებული: ლია სტურუა “დავიწყების დღე”
• წლის საუკეთესო რომანი: ნაირა გელაშვილი “მე ის ვარ” (კავკასიური სახლი)
• წლის საუკეთესო ქართული ნაწარმოების უცხოურენოვანი თარგმანი: ნათია მიქელაძე, თამთა მელაშვილის წიგნის “გათვლას” გერმანულ ენაზე მთარგმნელი.

ლიტერატურაში შეტანილი წვლილისთვის ლიტერატურული პრემია საბა გადაეცა ზურაბ კიკნაძეს.

დაჯილდოების ცერემონიალზე, რომელიც განსაკუთრებული პომპეზურობით გამოირჩეოდა და ლიტერატურულ მოვლენასთან ერთად ბიძინა კვერნაძის საიუბილეო საღამოსაც წარმოადგენდა, შესაბამისად,  უხვად იყო გაფორმებული მუსიკალური ნომრებით, საინტერესო აღმოჩნდა საბას ორი ნომინანტის, გიორგი მაისურაძისა და ნაირა გელაშვილის სიტყვები. ამ უკანასკნელმა აღებული თანხის ნაწილი ხაიშის სკოლასა და საბავშვო ბაღს გადაურიცხა და ხუდონჰესის პროექტზე, როგორც ბუნებრივი კატაკლიზმების გამომწვევსა და დაუშვებელ პროექტზე ისაუბრა და მწერლებს მეტი სამოქალაქო აქტივიზმისკენ მოუწოდა.

“ამ სოფელს მივანიჭეთ სამოქალაქო საზოგადოებამ ჩვენი ინიციატივით  გმირი სოფლის წოდება. ეს სოფელი 20 წელიწადზე მეტია კლდესავით დგას და როცა ირგვლიც ამდენმა გაყიდა ყველანაირი  სულიერი ღირებულება, როცა არავის აღარ უნდა ეს საქართველო, როცა აქედან გარბიან, ამ სოფელს და მის მაცხოვრებლებს სთავაზობენ ყველაფერს, ოღონდ გაყიდონ თავიანთი საცხოვრებელი, სიწმინდეები, საფლავები, ეკლესიები, სავარგულები და ეს ღარიბი სოფელი, რომელიც განიცდის ყველანაირ დაწოლას, გადაბირებას, დაშინებას,  როგორც ეს იყო საბჭოთა კავშირის დროს, ეს სოფელი დგას მარტო, მიტოვებულია ფაქტობრივად მთელი საქართველოსაგან, მწერლებისგანაც და დედაქალაქისგანაც. ეს იქნება ჩემი მოწოდება მწერლებისადმი. თუ ეს პროექტი განხორციელდა, მთელი სვანეთი, რაჭა, ლეჩხუმი, აჭარა და შემდეგ უკვე სხვა რეგიონებიც, კატასტროფის წინაშე აღმოჩნდებიან, ათასობით და ათიათასობით ჰექტარი ჩაიძირება წყალში და ჩვენ შეგვრცხვება, რომ ამ დროს ვცხოვრობდით, მწერლები ვიყავით, ვწერდით და პრემიებს ვიღებდით. მე მოვუწოდებ მწერლებს, მათ მოაწერონ ხელი ამ პროექტის წინააღმდეგ.”

გიორგი მაისურაძის სიტყვა კი ლიტერატურის მნიშვნელობასა და ქვეყანაში არსებულ აბსურდულ სიტუაციას შეეხო:

 ”სამწუხაროდ, ლიტერატურას ჯადოქრობა  არ შეუძლია.არადა, ჩვენს მშვენიერ ქვეყანაში, სადაც სამწუხაროდ ისეთი კანონი არსებობს, რომელსაც ადამიანის მარიხუანას მოწევისთვის ციხეში გაშვება და გამომწყვდევა შეუძლია, სადაც პოლიტიკოსები ზოგჯერ ერთმანეთს წამქეზებლობაში ეჯიბრებიან, სადაც ამბიონებიდან ხშირად სიძულვილი და წამქეზებლობა იქადაგება, სადაც 17 მაისს ჩვენ არნახული სიძულვილის და ძალადობის აღლუმის მომსწრენი აღმოვჩნდით, ასეთ დროს ლიტერატურას ალბათ განსაკუთრებული ადგილი უნდა ეკავოს და ფუნქცია ეკისროს. დიდი მადლობა ყველას, ვინც ასეთ ვითარებაში მხარს უჭერს ლიტერატურას.”  

ირანის შემდეგ ჩინეთშიც, კერძოდ შან ხაის რეგიონშიც  გაუქმდა შეზღუდვა სოციალურ ქსელებზე და დღეიდან უკვე ჩინეთიდანაც თავისუფლად შეიძლება შესვლა Facebook-სა და Twitter_ზე, რომლებზეც 2009  წლიდან ხორციელდებოდა შეზღუდვა. სოციალური ქსელებისა და ზოგადად ინტერნეტრესურსების მთავარი მტერი ჩინეთის კომუნისტური მთავრობაა, რომელიც მკაცრ ცენზურას აწესებს ყველა “საშიშ” არხზე, რომლებსაც ის საკუთარი შეხედულებისამებრ პოლიტიკურად სენსიტიურად ჩათვლის. ასე დაიბლოკა მსოფლიოში ცნობილი გაზეთი “ნიუ იორკ თაიმსი” გასულ წელს.

ადგილობრივები ვარაუდობენ, რომ მთავრობის ეს გადაწყვეტილება ჩინეთში სტუმრად და ტურისტებად მყოფი უცხოელების ფაქტორითაა განპირობებული, რაღა მათ დამატებითი დისკომფორტი არ შექმნას რეჟიმმა და “თავი ისე იგრძნონ, როგორც საკუთარ სახლში”

ინგლისელი ქუჩის არტის გურუს, ბენქსის ნახატები, რომელიც ოქტომბერში ნიუ-იორკში იმყოფებოდა და მეგაპოლისის ქუჩებში ახალი ნამუშვრების და ინსტალაციებიც განსათავსებლად, სერბმა არტისტმა ABVN-მა, რომელიც GIF-ების კეთებით არის დაკავებული, გააცოცხლა, აამოძრავა და საკუთარ Tumblr-ის გვერდზე განათავსა. 

ბენქსის ნამუშევრები როგორც წესი სატირაა პოლიტიკურ, სოციალურ, კულტურულ და ეთიკურ  თემებზე. ის დიდი ხნის განმავლობაში უარს ამბობდა თავისი ნამუშევრების კომერციალიზაციაზე, არ ყიდდა მათ და უარს ამბობდა გამოფენებში მონაწილეობაზე. მიუხედავად ამისა, მისი ნამუშევრები აუქციონებზე მაინც შთამბეჭდავ ფასად იყიდებოდა.  გასულ თვეში, ნიუ-იორკის ტურნეს ფარგლებში მან თავისი ნახატები 60$-ად გაყიდა. ინგლისელი არტისტის ნამუშევრები ABVN-ის კორექტირებით  კიდევ უფრო ირონიული გამოჩნდა. 

თენგიზ ტარბას ინიციატივით, განხორციელდა პროექტი, რომელიც აფხაზეთის მთიანი რეგიონების არაჩვეულებრივი ბუნების დანარჩენი მსოფლიოსთვის გაცნობას ისახავს მიზნად. პროექტის ფარგლებში 25-ზე მეტი ექსპედიცია განხორციელდა 100 დღის განმავლობაში, რომლის დროსაც თენგიზი ფოტო და ვიდეო მასალებს აგროვებდა იმ ადგილებიდან, სადაც იშვიათად თუ ხვდება ადამიანი. 

ადგილები, რომელიც თენგიზის ფოტოებზე მოხვდა, თავად აფხაზებისთვისაც იდუმალია. ისინი, როგორც აფხაზეთში ჩასული იშვიათი ტურისტი, მხოლოდ რამდენიმე ტურისტულ მარშრუტს იცნობენ. ტარბას თქმით, ალპური ტბები, მთების კასკადი, ტყეები და მდინარეები, სადაც მან მოაწყო ექსპედიცია აფზახებისგან პარალელურ სამყაროდ რჩება, რომელსაც თითქმის არავინ იცნობს. მისი მიზანი ამ ადგილების ცნობადობის გაზრდა იყო.

ტარბას ფოტოებმა გარკვეული რეზონანსის გამოწვევა უკვე შეძლო. მისი ნამუშევრები შვეიცარიაში იყო გამოფენილი.

ხელნაკეთი ნივთები, თუ ისინი გემოვნებით და მაღალი ოსტატობითაა შესრულებული, საკმაოდ ძვირფასია მათი ექსკლუზიურობისა და გამორჩეულობის გამო. გთავაზობთ სამკაულების მწარმოებელ  5 ქართველ დიზიანერს, რომლებიც სწორედ გამორჩეულ და საინტერესო პროდუქციას ქმნიან.

• Accessorise -  ქართველი დიზაინერის, ცაგო ყანჩაველის პროდუქცია, რომელიც ძირითადად ყელსაბამებს და ბროშებს წარმოადგენს. 
• Niniko M. - დიზაინერი, რომელიც ყვავილების ფორმის ფერად, ჰაეროვან თმისსამაგრებს, თმისსავე ბანტებს და მასიურ ყელსაბამებს გთავაზობთ.

•  Tamri HandCreations  - ეთნო სტილში გადაწყვეტილი ყელსაბამები და ნაქსოვი ქუდები, რომელიც ახალ ხაზს წარმოადგენს. 

Buera  - ფერადი პოლიმერული თიხისგან შექმნილი  სამაგრები, ბროშები, საყურეები და ყელსაბამები, რომლებიც, როგორც დიზაინერები ამბობენ, დამზარებულია სიყვარულით.

• Alukas Boutique - პოპულარული მოტივებისა და ელემენტების გამოყენებით შექმნილი ყელსამამები, საყურეები, სამაჯურები, ფეხის აქსესუარები და ბეჭდები.

ნობელის პრემიის ლაურეატი  მწერალი დორის ლესინგი,  94 წლის ასაკში გარდაიცვალა. ლესინგის გარდაცვალების შესახებ ინფორმაცია მისმა გამომცემელმა “HarperCollins”–მა გაავრცელა.  

დორის ლესინგი 1919 წელს ირანში დაიბადა. მისი მშობლები ბრიტანელები იყვნენ. 1925 წელს ოჯახი საცხოვრებლად ზიმბაბვეში გადავიდა, სადაც ლესინგმა ბავშვობა და ახალგაზრდობის ნაწილი გაატარა. 1949 წელს, როდესაც მისი მეორე ქორწინებაც წარუმატებელი გამოდგა, მწერალი საცხოვრებლად ლონდონში გადავიდა, სადაც მალევე გამოსცა პირველი რომანი.

ნობელის პრემია მან 2007 წელს აიღო.

თეთრეულის მწარმოებელი ყველაზე პოპულარული ამერიკული ბრენდი, VICTORIA SECRET ყოველი წლის ბოლოს გრანდიოზულ ჩვენებას აწყობს, რომელშიც მსოფლიოს ყველაზე პოპულარული მოდელები იღებენ მონაწილეობას და რომელიც მოდის კრიტიკოსთა ყურადღების ცენტრში აუცილებლად ექცევა. ნიუ-იორკში გამართული ჩვენება ერთ-ერთ ყველაზე ექსტრავაგანტულ და ძვირადღირებულ სანახაობად ითვლება. 

წლევანდელ ჩვენებაში, რომელიც წინა კვირაში გაიმართა, 40 მოდელი იღებდა მონაწილეობას. შოუსთვის ტრადიციულად მილიონობით დოლარის ღირებულების მარგალიტებით და სვაროვსკის თვლებით ხდება აქსესუარების გაფორმება.

აქსესუარები არანაკლებ მნიშვნელოვანია გარდერობში, ვიდრე სამოსი.  გთავაზობთ რამდენიმე პროდუქტს ცნობილი ბრენდებისგან, რომლებსაც ჩვენ ვუწევთ რეკომენდაციას და რომელთა შეძენაც თბილისში მდებარე მაღაზიებსა და სავაჭრო ცენტრებში თავისუფლად შეიძენთ.

• ფეხსაცმელი  - ცივ ამინდში განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია კომფორტული ფეხსაცმელი. ჩვენ გირჩევთ Massimo Dutti-ს, Zara-ს, Ecco-სა და Geox-ის ფეხსაცმელებს, რომლებიც გარდა იმისა, რომ მოხერხებულია, დაგეხმარებათ გამორჩეული სტილის შექმნაში.

• Massimo Dutti

  ECCO

Zara

Geox

ჩანთა – ზამთარში ჯობია არჩევანი ტყავის ჩანთებზე გააკეთოთ. ვინაიდან ჩანთას მის პატრონზე ბევრი რამის მოყოლა შეუძლია, ჩვენ გირჩევთ ფერად ჩანთებს, რომლებიც ერთფეროვან ტანსაცმელზე მკაფიო აქცენტი იქნება. Zara-ს, Parfois-ის, Accessories-ის და Bershka-ს მოდელებიც სწორედ ამ ნიშნით შევარჩიეთ.

Zara

ACCESSORIZE

Parfois

Bershka

სამკაული – თბილ ტანსაცმელში სამკაული ხშირად იკარგება, ამიტომ Mandarina-ს, Parfois-ის და Bershka-ს რეკომენდირებული ყელსაბამი, ბროშა და საყურე შემოგთავაზეთ, რომლებიც თბილ ტანსაცმელსაც კარგად შეგიძლიათ შეუხამოთ და თქვენი ჩაცმულობასაც საინტერესო შტრიხი შემატოთ.

Bershka

Mandarina

Parfois

Mandarina

ქუდი /  კაშნი / ხელთათმანი – მათ გარეშე ზამთარი არ არსებობს.

Bershka

Parfois

Coton

Zara

Promod

იაპონელმა ფოტოგრაფმა, ხარუხიკო კავაგუჩიმ, რომელიც Photographer Hal-ის ფსევდონიმითაა ცნობილი,  შექმნა ფოტოისტორია  შეყვარებული წყვილებისა, რომლებიც ვაკუუმურ პაკეტებში არიან მოთავსებულები. ორიგინალურ სერიაში არა მხოლოდ ჰეტეროსექსუალი, არამედ ჰომოსექსუალი წყვილებიც მოხვდნენ. 

სერიაში მონაწილეობა 18-მა წყვილმა მიიღო. მათი უმეტესობა ფოტოგრაფმა მშობლიური ტოკიოს ღამის ბარებში გაიცნო. ერთ-ერთი აუცილებელი პირობა მონაწილეთათვის მყარი ჯანმრთელობა იყო, ვინაიდან ისინი დაახლოებით 20 წამის განმავლობაში ჰაერის გარეშე იყვნენ განთავსებულები პოლიეთილენის პარკებში.

ფოტოსესია არაერთგვაროვან ემოციებს იწვევს. მასში შეიძლება დაინახო როგორც  რომანტიზმი ერთად ყოფნის და ერთ სხეულად ქცევის, ასევე გაგახსენდეს გაყინული ფრინველები სუპერმარკეტის დახლებიდან.

ექსცენტრული დიზაინერი და მოდის ვეტერანი, 72 წლის ვივიენ ვესტვუდი ავტობიოგრაფიულ წიგნზე მუშაობს, რომელსაც მკითხველი 2014 წლის ოქტობრისთვის იხილავს. მემუარების დაწერაში სტილის ინჟინერს მეგობარი, ცნობილი ბიოგრაფიების ავტორი  იან კელი ეხმარება. 

“სიცოცხლე პატივისცემით მოპყრობას იმსახურებას,  მკვდარი კი სიმართლეს. სანამ ჯერ კიდევ ცოცხალი ვარ,  მე და იანი  ერთად ვმუშაობთ იმაზე, რომ  ნამდვილი ამბები დავტოვო. ძალიან მიხარია,  ისეთ რამეს ვაკეთებთ, რაც აქამდე არავის გაუკეთებია.” – ამბობს პანკ დიზაინერი.

ქარიზმატული დიზაინერი ბოლო პერიოდში აქტიურად არის ჩაბმული ეკოაქტივიზმსა და ადამიანის უფლებებისათვის ბრძოლაში. მაგალითად მისი 2013-14 წლის გაზაფხული ზაფხულის კოლექციას ლაიტმოტივად  კლიმატის ცვლილების თემა გასდევს. 

ამერიკელმა ფოტოგრაფმა, მეთ ბლუმმა 2005 წელს დაიწყო ფოტოგრაფირება  ქალებისა, რომლებიც არც ისე ახლოს იყვნენ მოდელების გარეგნობასთან და  იდეალურად მიჩნეულ პარამეტრებთან. ბუნებრივ სილამაზეზე აქეცნტის გასაკეთებლად  მეთიუმ ქალები მაკიაჟის, სამკაულებისა და ტანსაცმელის გარეშე გადაიღო, მათთვის ბუნებრივ გარემოში, სახლებსა და სამსახურებში. ფოტოგრაფის მიზანი იყო ფოტოებით ეჩვენებინა, რომ ყველა ქალი, მიუხედავად მათი სიმაღლისა და წონისა, ლამაზია და ამ სილამაზის გამოსაკვეთად არც მაინცდამაინც ბევრი მორთულობაა საჭირო.

ბუნებრივი სილამაზის გამოსაჩენად მეთიუმ ქალები მაკიაჟის, სამკაულებისა და ტანსაცმელის გარეშე გადაიღო, მათთვის ბუნებრივ გარემოში, სახლებსა და სამსახურებში. ნატურალისტური  პროექტი გარდა თავისი ესთეტიკისა, მნიშვნელოვანია  მისი სოციალური ღირებულების მხრივაც. ის საკმაოდ დიდ ინფორმაციას იძლება პროექტში  მონაწილე ქალების შესახებ, რომელთა რაოდენობამ 8 000 -ს გადააჭარბა და რომლებიც ძირითადად პატარა ქალაქების ბინადრები არიან.

ერთადერთი კრიტერიუმი, რომლის დაკმაყოფილებაც პროექტში მონაწილეობისთვისაა აუცილებელი, ასაკობრივი ზღვარია. ყველა ქალი, ვინც მეთის ობიექტივში მოხვდა, 21 წელს ზემოთაა. 

მეთის პროექტის მთავარი მხარდამჭერი მისი მეუღლეა, რომელიც აქტიურად არის ჩაბმული გადასაღები სუბიექტების მოძებნაში. 

პროექტში მონაწილეობის მსურველებს განაცხადის გაკეთება მეთის საიტზევე შეუძლიათ, სადაც ასევე განთავსებულია მომავალი გადაღებების ლოკაციები.

ფოტოგრაფმა ალენ მურაბაიაშმა შექმნა წარმოსახვითი Instagram პოსტები ისეთი ცნობილი ადამიანებისა და პერსონაჟების, როგორიცაა ჩარლზ დარვინი, მერკინ მონრო, ალ კაპონე და ა.შ. ალენის ფანტაზია საშუალებას გვაძლევს წარმოვიდგინოთ ისტორიული პირები ჩვენს თანამედროვედ და მათი აზროვნება ჩვენი, სოციალურ ქსელებს მიჯაჭვული ადამიანების მოდელს მოვარგოთ.

ინტერნეტში გაჩნდა ლარს ფონ ტრიერის ახალი ფილმის, “ნიმფომანიაკის” თრეილერი, რომელსაც სკანდალური რეჟისორის მოყვარულები დიდი ინტერესით ელოდებოდნენ. თრეილერს, რომელსაც წინ უძღოდა რამდენიმე თიზერი და პოსტერების სერია, სადაც ფილმში მონაწილე მსახიობების ორგაზმია გამოსახული,  ”რამშტაინის” მუსიკა ჟღერს, მძიმე კადრებს მოიცავს და საკმაოდ დრამატულია. 

ფილმი, რომელიც ეროტიული დრამა იქნება და რომლის მთავარ როლშიც ისევ ტრიერის საყვარელი მსახიობი, შარლოტა გინგსბურგი მოგვევლინება, ეკრანებზე  2013 წლის ბოლოს გამოდის.  ბოლო ვერსიის თანახმად,  მას მაყურებელი 25 დეკემბერს იხილავს დანიაში, ამერიკაში კი 2014 წლამდე არ იქნება ნაჩვენები.

ქუჩის არტი და ტიპოგრაფია ერთ-ერთი ყველაზე კარგი სარკეა საზოგადოებაში არსებული მდგომარეობის. ის ადვილად ირეკლავს რეალობას, არ ნიღბავს სინამდვილეს და აჩენს იმ პრობლემატიკას, რაც  ამა თუ იმ სოციუმს აქვს.  გთავაზობთ ჭავჭავაძის გამზირზე გადაღებულ ფოტოებს,  რევოლუციური დილით, იმედგაცრუებულის რიტორიკული კითხვებით და გრძელფეხება და წითელპომადიანი გოგონებით.

საბჭოთა არქიტექტურა ადვილად შეიძლება შევაფასოთ, როგორც მოსაწყენი და მონუმენტური. ამ პერიოდში აშენებული ნაგებობების უმეტესობა არ არის რაიმე განსაკუთრებული მხატვრული და ესთეტიური ღირებულების მატარებელი, თუმცა მასიური ერთფეროვნების ფონზე შეიძლება რამდენიმე შენობის გახსენება, რომელიც არქიტექტურაში თამამი განაცხადი იყო. ერთ-ერთი ასეთი თბილისშიცაა. 

სასტუმრო “თეფში” – დომბაი, რუსეთი; აგებულია 1969 წელს, ზღვის დონიდან 2250 მეტრზე.

პანსიონატი “მეგობრობა”, იალტა, უკრაინა

სასტუმრო ოლიმპიურ ცენტრში – ტალინი, ესტონეთი. 1980 წ.

რკინიგზის სადგური – იურმალა, ლატვია. 1977 წ.

პავილიონი. ტაშკენტი, უზბეკეთი. 70-იანი წლები

კინოთეატრი “რუსეთი” – ერევანი, სომხეთი/ 1975 წ.

ილია ჭავჭავაძის მუზეუმი – ყვარელი, საქართველო

საცხოვრებელი კორპუსი – კალინგრადი, რუსეთი

ისტორიულ-ეთნოგრაფიული მუზეუმი – ოში, ყირგიზეთი. 1978 წ.

კაფე – ბაქო, აზერბაიჯანი.

დრამატული თეატრი – გროდნო, ბელორუსია

საავტომობილო გზების სამინისტოს შენობა – თბილისი, საქართველო

მოსკოვში მცხოვრებმა ფოტოგრაფმა, ოლღა ინგურაზოვმა, აფხაზეთში 2011-2013 წლებში რამდენჯერმე იმოგზაურა და საკმაოდ საინტერესო ფოტოისტორია შექმნა, სადაც კარგად ჩანს სევდიანი რეალობა ადგილისა, რომელიც წლების განმავლობაში ტურისტებისთვის ოაზისად ითვლებოდა, ქვეყნისა, რომლის დამოუკიდებლობასაც მისი მაცხოვრებლების გარდა არავინ აღიარებს და ხალხისა, რომლებიც მყიფე იმედებით იკვებებიან. 

სკოლის მოსწავლეები, დაღუპულების საფლავები, მარტო დარჩენილი ადამიანები, 20 წლის წინ შენობებში შერჩენილი ტყვიამფრქვევები, უკაცრიელი სანაპიროები, საბჭოთა ბელადების ძეგლები სიმინდის ყანაში, დამოუკიდებლობის აღსანიშნავი აღლუმები და დროშები სამკერდე ნიშნად, ეს ისაა, რასაც ოლღას ფოტოებში ნახავთ.

ფოტოგრაფს  სუბტროპიკული ოაზისისადმი ინტერესი ბავშვობიდან ქონდა. მისი ოჯახის არქივში მრავლად მოიპოვებოდა ბებია-ბაბუას შავიზღვისპირეთში გადაღებული ფოტოები, სადაც ისინი ტრადიციულად  შვებულებებს ატარებდნენ.  გარდა ამისა, ოლღა ცდილობს ფოტოგრაფია  იმ ცვლილებების ასასახად გამოიყენოს, რომელსაც პოლიტიკური და სოციალური მოვლენები  ადამიანების ყოველდღიურობაში ახდენენ. შესაბამისად, ის პოსტსაბჭოთა გარემოში ტრიალებს და ამ გარემოში მცხოვრები ხალხის პრობლემატიკისა და რეალობის შესწავლით არის დაკავებული.   

ოლღა ამბობს, რომ  მოგონება აფხაზეთში 20 წლის წინანდელი  ომისა, ყველა კუთხეში, ყველა პეიზაჟში შეიძლება დაინახო. ყველა ოჯახში ჯერ კიდევ ცოცხალია მაშინდელი მოგონებები და ტკივილი. ვიღებ რა ამ ხალხის ცხოვრებას უკვე ორ წელზე მეტია, ისინი საკმაოდ კარგად გავიცანი და ვხედავ, რომ მათი დიდი ნაწილი ღელავს ქვეყნის ბუნდოვანი მომავალის შესახებ. მათ არ იციან, რა იქნება იზოლაციის შემდეგ. შეძლებენ კი მათი შვილები დანარჩენ სამყაროსთან ჰარმონიულ ურთიერთობას?

“სექტემბრეში აფხაზეთმა დამოუკიდებლობის 20 წლისთავი აღნიშნა.  ეს ხალხი ყოველ წელს აღნიშნავს დამოუკიდებლობას სამხედრო აღლუმით და ზარ-ზეიმით, მიუხედავად იმისა, რომ მათი ქვეყანა მსოფლიოს პოლიტიკურ რუკაზე არ არსებობს, მათი პასპორტით გადაადგილება საზღვრებს გარეთ შეუძლებელია და არც ერთი საერთაშორისო ორგანიზაცია მათ სუვერენიტეტს არ ცნობს. აფხაზეთის დამოუკიდებლობა ადგილობრივების გარდა  მხოლოდ რუსეთმა, ვენესუელამ, ნიკარაგუამ, ტუვალუმ და ნაურუმ აღიარა. აფხაზები იმედით ელიან სოჭის 2014 წლის ზამთრია ოლიმპიადას. ისინი ფიქრობენ, რომ ოლიმპიადის სტუმრები სოჭიდან მათთანაც ჩავლენ, მათ მოუსმენენ და იქნებ მათი ქვეყანაც აღიარონ, მაგრამ რამდენად რეალურია ეს შანსი?” – წერს ფოტოგრაფი პროექტის შესახებ ოფიციალურ ვებ-გვერდზე. 

29 ნოემბერს კლუბ Riffer-ში (ყოფილი როკ კლუბი)  Lady Heroine-ს პირველი ალბომის პრეზენტაცია გაიმართება. ალბომი, რომელსაც “Rise and Shine” ქვია,  პრეზენტაციაზე მისულ ყველა სტუმარს საჩუქრად გადაეცემა ბილეთის შეძენისას. ალბომში 11 სიმღერაა შესული.  Lady Heroine  კოტე კალანდაძის მუსიკალური პროექტია, რომელიც 2008 წელს ჩამოაყალიბა და 2009 წლამდე სოლო პროექტს წარმოადგენდა. 

2009 წელს კოტეს პროექტს სხვა წევრები შეუერთდნენ. 2010 და 2012 წლებში  ჯგუფს  დიდ ბრიტანეთში ქონდა  საკონცერტო ტურნე. 2010 წლის  ლონდონურ კონცერტებში მონაწილეობას იღებდა  ნიკა კოჩაროვიც მოწვეული გიტარისტის ამპლუაში.

Lady Heroine კოტეს მეორე მუსიკალური პროექტია. მელომანებისთვის ის ცნობილი Nebo SSSR-ით გახდა.

2011 წლის მონაცემებით, მხოლოდ ამ წელს  მსოფლიოში გაკეთებული პლასტიკური ოპერაციების რიცხვმა 15 მილიონი შეადგინა. ყველაზე მეტი ოპერაცია ამერიკის შტატებში კეთდება, თუმცა ერთ სულ მოსახლეზე გაკეთებული ოპერაციების რაოდენობით ლიდერია სამხრეთ კორეა, სადაც ქალების 20%-ს ერთხელ მაინც მიუმართავს ქირურგისთვის.  შემდეგ ადგილებს საბერძნეთი და იტალია იკავებენ. 

სამხრეთ კორეაში ესთეტიური მედიცინის სიყვარული აიხსნება კორეელების სურვილით, რაც შეიძლება მეტად დაემსგავსონ ევროპელებს. ფოტოგრაფმა ჯეი იომ გააკეთა ფოტოსესია, რომელშიც მოხვდნენ ქირურგის კაბინეტიდან გამოსული კორეელი გოგონები. ფოტოსესია, რომელსაც “სილამაზე” ქვია, კარგად ასახავს იმ გროტესკულ მდგომარეობას, რომელშიც ვარდებიან საკუთარი გარეგნობით უკმაყოფილო ადამიანები. ასეთების რაოდენობა კი მსოფლიოს მასშტაბით ყოველწლიურად იზრდება. 

ყოველ ქვეყანას  პლასტიკური ოპერაციების თავისი სპეციფიკა აქვს. მაგალითად ბრაზილიაში, რომლის ბინადრები ძირითად დროს სანაპიროზე ატარებენ, ქალები ყველაზე ხშირად მკერდის კორექციას იკეთებენ. ამერიკაში, სადაც მკერდის კორექცია ასევე პოპულარულია და ქალები  მუცლის ფორმების გაუმჯობესებაზეც აქტიურად ზრუნავენ,  პირველ ადგილს მაინც ვაგინაპლასტიკა იკავებს. ამერიკელები ამ სტატისტიკას პროტესტანტური ფუნდამენტალიზმის გავლენით ხსნიან, რომლის თანახმადაც სქესთან დაკავშირებულ ორგანოებს განსაკუთრებული ყურადღება ჭირდება.

აზიის ქვეყნებში – ჩინეთში, იაპონიაში, სახრეთ კორეასა და ტაივანში ქალები ძირითადად სახის ნაკვთების კორექციას იკეთებენ. აქაურ ქირურგებს ყველაზე ხშირად  ყურის, თვალის და ტუჩის ფორმების კორექტირება უწევთ. 

სამხრეთ კორეაში, სადაც ქალების 20%-ს ერთხელ მაინც მიუმართავს ესთეტიკური მედიცინისთვის, გაკეთებული ოპერაციების ძირითადი პროცენტი 15-დან 49 წლის ასაკის მომხმარებელზე მოდის. სპეციალისტები მომავალში ციფრების გაზრდას ვარაუდობენ, ვინაიდან ტენდენცია, ევროპეიზაციისკენ ყველაფერ ავთენტურზე უარის თქმით, აზიის ქვეყნებში მზარდია. აქ ოპერაციების ღირებულებაც საკმაოდ ხელმისაწვდომია  - სასურველი თვალის ფორმის, ოვალის, ცხვირის ან ყურის ფორმების მიღება 600 $-ად სრულიად შესაძლებელია.

13-21 დეკემბერში თბილისსა და გორში იაპონური ანიმეს ფესტივალი გაიმართება, რომლის ფარგლებშიც 3 ფილმი იქნება ნაჩვენები. თბილისში ფესტივალს კინოთეატრი ამირანი უმასპინძლებს, გორში კი მოსწავლე-ახალგაზრდობის კულტურულ-საგანმანათლებლო ცენტრი. ჩვენებებზე დასწრება თავისფალი იქნება. 

“დროში მოგზაური გოგონა”, “5 სანტიმეტრი წამში”, ”  მზის პრინცი: ჰოლსის თავგადასავალი” – ეს ის ფილმებია, რომელთა ნახვაც მაყურებელს ფესტივალის ფარგლებში შეუძლია.

ფესტივალი იაპონიის საელჩოს მხარდაჭერით იმართება.